1842

1842 dat is het jaar waarin Sydney zich een stad mag noemen. 176 jaar later loop ik hier als ontdekkingsreiziger rond. In de ochtend ontdek ik echt een mega grote boekenwinkel. Een walhalla voor mij! Daar sta ik een heel poos in de Engelse dichtbundels te neuzen. Interessant om andere gedachtespinsels over het leven te lezen. Een paar uur later blader ik nog door de design boeken en via alle rijen manga boeken loop ik met lege handen weer naar buiten. Kijken, kijken niet kopen natuurlijk! Ik heb thuis nog zoveel boeken liggen die ik eerst maar eens moet aanraken. Ik ga verder maar maak eerst even een stop om wat te drinken en uit te zoeken van wie nou die portemonnee is die ik heb gevonden! Via alle gegevens die ik van pasjes en briefjes uit deze portemonnee haal probeer ik de rechtmatige eigenaar te traceren op internet.  Helaas kom ik niet bij de juiste persoon terecht. Op zijn rijbewijs staat een adres aangegeven waar ik dan maar gebruik van maak. Ik koop een envelop, schrijf een brief en doe hem op de bus. Hopelijk komt die zo in goede handen terecht. Ik spreek dan met Wendy af waar ik nog wat mee door Sydney loop en naar obervatory hill Rotunda loop. Daar nuttigen wij ons zelf gekochte eten onder het genot van het mooie uitzicht over het water  en the Harbour Bridge. Daarna wil ik nog wat foto’s maken op verschillende locaties en besluit Wendy weer terug te gaan naar het hostel. Onderweg kom ik ergens in een achteraf straatje in een winkel terecht waar alleen maar producten uit Australië verkocht worden. Ik raak in gesprek met de verkoper en vol trots vertelt zij aan mij dat zij zelf sieraden maakt. Een van de armbanden die zij gemaakt heeft van roestvrijstaal met een bewerking hierover spreekt mij erg aan. Ik pas deze en besluit deze armband mee te nemen. Een souvenirtje voor mijzelf uit Australië! Daarna denk ik even na hoe ik mij dag verder ga indelen. Omdat ik morgen weer terug naar Nederland moet ga ik alvast wat schuiven met mijn slaapritme. Ik beslis om voor nu terug te gaan naar het hostel en dan even te gaan rusten en mijn koffer voor zover mogelijk al in te pakken zodat ik morgen ochtend alleen de laatste spullen erin hoef te doen. Ik vind het altijd super irritant als koffers  midden in de nacht met veel lawaai worden ingepakt terwijl iedereen nog ligt te slapen, zo wil ik in elk geval niet zijn! Rond 20.00 uur ga ik de straat op. Dit is namelijk de laatste keer dat ik Sydney nog in het donker kan bewonderen. Ik besluit bij the Opera House te gaan zitten met zicht op the harbour bridge. Nog een keer hier op de boulevard genieten van alle lichtjes om mij heen terwijl ik luister naar het nummer van ‘the common linnets’ love goes on. Nou mijn liefde voor Sydney gaat zeker nog verder! Ik neem alles goed in mij op en loop dan weer naar het hostel om vanuit daar naar de stad te gaan en te gaan stappen tot in de vroege uurtjes. Het is erg gezellig maar ik besluit wel nog even een power nap te doen op deze vrijdag 16 november 2018 zodat ik morgen ook nog het een en ander kan ondernemen.