Vogeltrek
28 november 2018 - Sydney, Australië
Ik ga mijn metafoor met een paradijsvogel nog één keer gebruiken dit reisverslag. Omdat ik hem zo lekker kon inzetten.
Een vliegende vogel vindt altijd wel wat! Inmiddels ben ik al heel wat vluchten verder en heb ik al heel wat kilometers op de teller staan. Denk zelfs dat menig trekvogel daar jaloers op is. Lange vluchten, korte vluchten het maakt mij niet uit zolang ik mijn vleugels maar kan spreiden. Tijdens het rond trekken heb ik heel wat vogels van diverse pluimage gezien. Bij het neerstrijken kan je de ene keer beter integreren in een groep dan de andere keer. Australië heeft voor mij altijd als natuurlijke habitat aangevoeld. Het reservaat waar ik thuis hoor. Hier heb ik gevonden wat ik zocht! Ik merk dat ik hier mijn vleugels kan open slaan. Met een "laid back" en een ”she’ll be right, mate!“ mentaliteit kan ik mij prima bewegen tussen deze paradijs vogels die opwaarts kijken. Hier ademt het leven mij gewoon tegemoet, zij gebruiken hun vleugels om te vliegen. Australië bedankt voor de fantastische herinneringen maar helaas zal ik de komende 25 uur gebruiken om terug te trekken naar het noordelijke halfrond, waar het gewone leven van het poldermodel in Nederland op mij te wachten staat. Het calvinistische kikkerlandje waar men denkt vogels aan de veren te (her)kennen. Hopelijk kan ik deze zwerm vogels weer zo snel mogelijk verlaten en mijn vleugels open slaan voor dit avontuurlijke, mooie en gezellige land! See ya Straya!
Geniet er van. (Ga je al gauw of ben je al onderweg )????